Niettegenstaande ik de afgelopen anderhalve week zo goed als niet getraind had vanwege pijn in mijn rechterheup heb ik toch maar besloten om deel te nemen aan de Leiemarathon. Het leek me een berekend risico.
Een halve bus Reflex spray heeft me de eerste 25 km kunnen behoeden van pijn maar dan kwam die stekende pijn terug. Ik kon enkel nog lopen met een heel klein pasje. Tot km 25 liep ik op een tijd van 5 min de kilometer maar daarna moest ik dus noodgedwongen minderen. Ik heb de laatste 17 km dan ook uitgebreid de tijd kunnen nemen om het landschap te bewonderen; en ja 't is een mooi marathonparkoers. Uiteindelijk ben ik aangekomen in 3 uur en 54 minuten.
Ik ga er nog eens goed over nadenken maar misschien moet ik nu toch wel eerst eventjes wachten totdat die pijn in mijn heup definitief verdwenen is vooraleer ik opnieuw ga trainen, laat staan opnieuw een marathon ga lopen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Proficiat, 2 marathons binnen de 4 uur met zo weinig tussentijd. Straffen toebak.
Waar is de goeie oude tijd van de loopdames (Ann, Kristel, Dorine, Carol, Dorine, ...) en de Orval ??
Een reactie posten