Donderdagavond nog eens een uurtje op de band gelopen. 't Was eigenlijk de bedoeling om eens te testen of ik in staat zou zijn om de marathon in Etten-Leur mee te lopen met Dorine. De conclusie is niet bijster bemoedigend aangezien mijn knie na een half uur pijn deed, mijn ribben de hele tijd pijn deden (waardoor ik wat verkrampt ging lopen) en alsof dat nog niet genoeg was heb ik er sinds donderdag nog een verkoudheid bovenop. Een marathon lopen wordt zo nog eens spannend.
Zoals je weet loopt Dorine er haar eerste marathon. En aangezien ik haar niet in de steek kan laten bij haar debuut zal ik morgenmiddag in ieder geval aan de start staan in Etten-Leur. De bedoeling was en is toch om haar zo goed mogelijk te begeleiden naar het eindpunt. Maar geen nood mocht ik uitvallen : Ann, Erik en Koen lopen eveneens mee, Marleen en Kristel fietsen mee.
Deze morgen blaakte Dorine van zelfvertrouwen alhoewel ik uit goede bron vernomen heb dat ze er de laatste dagen toch wat pinnig bijliep... Dit belooft voor morgen.
Aangezien Dorine een strikt schema gevolgd heeft zal dit ook in de marathon zelf zo zijn : er wordt gestart aan een hartslag van 146 wat zou moeten overeenkomen met een eindtijd van rond de 4 uur. Duimen maar !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dorine heeft ferm geluk met zo'n ploeg lopers voor haar! Succes
Een reactie posten